ماهیت بنیادین تشکیلات بهائیت رسیدن به «قدرت» در ابعاد تامه آن اعم از سرزمین واحد مردم واحد ساختار واحد و قانون اساسی واحد است. و این نوشتار میکوشد مبتنی بر اسناد بهائیت و متکی بر سخنان سران بهائی اهداف اصلی بهائیت را از پس فعالیت های خود یعنی از «جامعه سازی تا رویای حکومت» به بحث بنشیند.

«قدرت»، «حاکمیت» و «نفوذ» از مفاهیم کلیدی در تشکیلات بهائی است و بخش عمده‌ای از اسناد و دستورالعمل‌های آن حول این محور شکل گرفته است. بسیاری از وظایف و تکالیف اعضای این فرقه در راستای ایجاد بستر برای تحقق این اهداف تعریف می‌شود. هرچند قدرت‌طلبی در جریان‌های فرقه‌ای مشترک است، در بهائیت عمق و نمودی ویژه دارد و با ماهیت و غایت آن پیوند خورده است. با توجه به اهمیت این موضوع و نمونه‌های متعدد اقدامات بهائیت در این زمینه، گفت‌وگوی پیش رو با حجت‌الاسلام و المسلمین علیرضا روزبهانی، پژوهشگر و کارشناس حوزه فرق و ادیان، اختصاص یافته است تا تحلیلی جامع و نکات مهم درباره قدرت‌طلبی در بهائیت ارائه شود.

یکی از مقوله های حائز اهمیت در جریانهای فرقه ای به خصوص فرقه های سازمان تشکیلات بنیان طمع ورزی برای کسب «قدرت» در تمامی ابعاد مراتب و معانی آن است و در این میان «سیاست» به عنوان یکی از وجوه و روزنه های حصول و اعمال قدرت در کانون توجه و اهتمام جریانهای مزبور قرار دارد «بهائیت»به عنوان فرقه ای تمام تشکیلاتی بارزترین نمونه و مصداق این امر است که بررسی طرحها برنامه های مدون و فرامین مرکزیت آن از محوریت این طمع ورزی و قدرت طلبی در اهداف غایی آن حکایت دارد.

پس از انتشار خبری مبنی بر به‌رسمت‌شناسی کشتار ارامنه از سوی نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی، «آرام شاه‌نظریان»، سردبیر روزنامه ارمنی «آلیک» در کشورمان، با اختصاص سرمقاله شماره 155 این روزنامه به این موضوع، ذیل مطلبی با عنوان «بی‌اخلاقی، عامل کشتار»، مواضع انتقادی خود را -به عنوان یکی از کنشگران اجتماعی مسیحیان ارمنی کشورمان- نسبت به این مقوله ابراز کرده، به واکاوی ابعاد و اضلاع نهان این رویکرد نسبتاً غیرمنتظره رژیم‌صهیونیستی -در شرایط حساس کنونی- پرداخته‌است که ترجمه اختصاصی آن در ادامه تقدیم مخاطبان محترم می‌شود.

چنانکه در مقاله مقدماتی پرونده حاضر تبیین گردید دیپلماسی آمریکایی اسلام به اصطلاح غربی‌ها میانه رو از طریق بازوها و شرکای مختلف در جوامع و مناطق هدف پی گرفته میشود و «تصوف» به عنوان یکی از مهمترین این ابزارها خود بنا به ماهیت در چند جبهه به ایفای نقش میپردازد؛ بخشی مرتبط با تصوف شیعی مذهب و بخش دیگر متعلق به جریانهای صوفی سنی مذهب «بکتاشیه» به عنوان مصداقی از جرگه نخست مورد اشاره قرار گرفت و اینک جریان فرقه کسنزانیه به مثابه نمود جرگه دوم در مطلب پیش رو واکاوی میگردد تا ابعاد و کیفیت نقش آفرینی این جریان صوفی سنی مذهب در پیشبرد پروژه ایجاد شبکه هایی از مسلمانان میانه رو هر چه بهتر شفاف شود. اهمیت این جریان وقتی آشکار میشود که از شعار محوری سال های اخیر آن یعنی سلیمانیه پایتخت تصوف جهان آگاه شویم درست متناظر با همان راهبرد واتیکان« بکتاشیه» در «آلبانی»

تصوف مقوله ای است ذو ابعاد پیچیده و چند وجهی در هم تنیدگی و امتزاج آن با حوزه «عرفان» این پیچیدگی را دو چندان ساخته بررسی و واکاوی آن را دشوارتر حساس تر و مستلزم تعمق در ظرایف میسازد ضرورت تفکیک میان خوانشهای مختلف از تصوف و عرفان و نیز ملحوظ داشتن وجوه مختلف تصوف از نکاتی است که جریان شناسی و امر تحلیل در این عرصه را عینی تر و دقیق تر می نماید.

در مسیر بررسی ابعاد و کیفیت پیشبرد پروژه اسلام لیبرال در دیپلماسی عمومی ایالات متحده یکی از نقاط مهم در منطقه استراتژیک جنوب غربی آسیا کشورهای حاشیه نشین خلیج فارس است که به ویژه از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۲ به این سو به کانونی با ظرفیت‌های بالقوه نزد غرب مبدل شده است. در این میان کشور امارات متحده عربی بنا به برخی مؤلفه ها، از پتانسیل بیشتری برخوردار بوده و به همین لحاظ طی دو دهه گذشته به نقش آفرینی قابل توجه پرداخته است. از این رو تلاش شده در یادداشت حاضر به برخی از ابعاد و محورهای این موضوع به طور مختصر اشاره شود.